DKF RUMCAJS

Animacja ma w sobie pewną zasadniczą cechę: proponując świat stworzony całkowicie w wyobraźni twórcy zawiera z odbiorcą układ – zgodę na „realność” tego, co widać na ekranie. Jeśli zgadzamy się na istnienie w naszej świadomości uproszczonego – siłą rzeczy – rysunkowego lub lalkowego świata, to zgadzamy się również na funkcjonowanie w naszych odbiorczych umysłach idei i myśli poruszających ten świat. Pytanie tylko, jak twórcy wykorzystają naszą zgodę: czy do straszenia nas i pokazywania zagrożenia (propagandowa animacja radziecka), czy do ośmieszania przeciwnika zgodnie z zasadą „wróg z którego się śmiejemy przestaje być groźny – bo widzimy jego małość”.

SNAFU – Szpiedzy; Herr spotyka królika; Twarz Wodza; Edukacja dla śmierci